بسیاری از دوستانی که از وبلاگ دیدن می کنند مکررا درخواست دارند که درباره ی یادگیری سیار مطالب بیشتری را بنویسیم. بنا به درخواست این دوستان عزیز، بنده سعی می کنم که به مرور و در طی چندین پست، مطالبی را در مورد مبحث یادگیری سیار برایتان می آورم. یادگیری سیار از مباحثی است که بسیار مورد علاقه ی بچه های تکنولوژی آموزشی قرار گرفته است و در ایران جای کار بسیاری دارد. همین علاقه بسیار زیاد بچه های تکنولوژی آموزشی، مرا ترغیب کرده است که کتابی در این زمینه برای ترجمه در نظر داشته باشم و مقدمات این کار را فرآهم آورم. چون به نظر بنده کتابی در این زمینه، واقعا مورد نیاز رشته ی تکنولوژی آموزشی می باشد. در این پست، با تاریخچه ی یادگیری سیار به طور خلاصه در خدمت شما هستم.
اولين موبايل در جهان در سال 1972 توسط موتورولا ساخته شد كه 900 گرم وزن و 30 سانتي متر طول داشته و در سال 1983 به بازار آمد. اما ريشه ی اصلي آن به سال 1940 برمي گردد كه انتقال صوت از طريق تلفن صورت گرفت. از سال 2000 ميلادي استفاده از وسايل ارتباطي موبايل بي سيم از طريق تلفن همراه و دستگاههاي پي دي اي در امور تجاري و اداري متداول شد. امروزه توجه زيادي معطوف به استفاده از موبايل درامر آموزش شده كه به عنوان آموزش موبايلي مطرح شده است سيستم تلفن همراه در سال 1372 درايران نيز با ظرفيت 10000 شماره آغاز به كار كرد كه هم اكنون به 17 ميليون رسیده است. پيش بيني مي شود كه درسال هاي آتي 80 درصد امور كليدي اطلاعاتي دنيا، از طريق موبايل انجام گردد. به طور كلي تاريخچه آموزش و يادگيري سيار به سه دوره زير قابل تقسيم است:
سال های 1970 و 1980: آلن کی و همکارانش در گروه تحقیقاتی یادگیری در مرکز تحقیقات پا لو آلتو، دینابوک را به عنوان یک رایانه ای در اندازه ی کتاب، عرضه کردند که می توانست شبیه سازی های پویایی را برای یادگیری، نمایش دهد. رایانه ی دینابوک می توانست موقعیت های کاری شبکه ای را فرآهم آورد.
سال های 1990: دانشگاه های اروپا و آمریکا، کاربرد یادگیری سیار را برای یادگیری دانش آموزان مورد توسعه و ارزشیابی قرار دادند. نتایج این تحقیقات می توانست رهنمود هایی را برای استفاده از یادگیری سیار و آزمودن آن، فرآهم آورد.
سال های 2000: اروپایی ها پروژه های تحقیقاتی در یادگیری سیار را به صورت بین المللی انجام دادند. این پروژه های تحقیقاتی، بر سه زمینه ی یادگیری سیار تمرکز داشت: 1) تولید محتوای یادگیری سیار، 2) انتقال و نظارت بر یادگیری سیار، 3) تولید ابزار هایی برای یادگیری سیار.
اولين موبايل در جهان در سال 1972 توسط موتورولا ساخته شد كه 900 گرم وزن و 30 سانتي متر طول داشته و در سال 1983 به بازار آمد. اما ريشه ی اصلي آن به سال 1940 برمي گردد كه انتقال صوت از طريق تلفن صورت گرفت. از سال 2000 ميلادي استفاده از وسايل ارتباطي موبايل بي سيم از طريق تلفن همراه و دستگاههاي پي دي اي در امور تجاري و اداري متداول شد. امروزه توجه زيادي معطوف به استفاده از موبايل درامر آموزش شده كه به عنوان آموزش موبايلي مطرح شده است سيستم تلفن همراه در سال 1372 درايران نيز با ظرفيت 10000 شماره آغاز به كار كرد كه هم اكنون به 17 ميليون رسیده است. پيش بيني مي شود كه درسال هاي آتي 80 درصد امور كليدي اطلاعاتي دنيا، از طريق موبايل انجام گردد. به طور كلي تاريخچه آموزش و يادگيري سيار به سه دوره زير قابل تقسيم است:
سال های 1970 و 1980: آلن کی و همکارانش در گروه تحقیقاتی یادگیری در مرکز تحقیقات پا لو آلتو، دینابوک را به عنوان یک رایانه ای در اندازه ی کتاب، عرضه کردند که می توانست شبیه سازی های پویایی را برای یادگیری، نمایش دهد. رایانه ی دینابوک می توانست موقعیت های کاری شبکه ای را فرآهم آورد.
سال های 1990: دانشگاه های اروپا و آمریکا، کاربرد یادگیری سیار را برای یادگیری دانش آموزان مورد توسعه و ارزشیابی قرار دادند. نتایج این تحقیقات می توانست رهنمود هایی را برای استفاده از یادگیری سیار و آزمودن آن، فرآهم آورد.
سال های 2000: اروپایی ها پروژه های تحقیقاتی در یادگیری سیار را به صورت بین المللی انجام دادند. این پروژه های تحقیقاتی، بر سه زمینه ی یادگیری سیار تمرکز داشت: 1) تولید محتوای یادگیری سیار، 2) انتقال و نظارت بر یادگیری سیار، 3) تولید ابزار هایی برای یادگیری سیار.
۱ نظر:
salam elahe jan,
matlabet kheili mofid bood. estefade kardam.
mamnon.
ارسال یک نظر