شنبه، آبان ۰۹، ۱۳۸۸

یادگیری تلفیقی Blended learning

Blended Learning is a blending of different learning environments. This can mean also blending methods, techniques or resources and applying them in an interactively meaningful learning environment. Learners should have easy access to different learning resources in order to apply the knowledge and skills they learn under the supervision and support of the teacher inside and outside the classroom. This approach will combine face-to-face instruction with computer-mediated instruction. It also applies science or IT activities with the assistance of innovative educational technologies using computer, and other electronic media. Learners and teachers work together to improve the quality of learning and teaching, the ultimate aim of blended learning being to provide realistic practical opportunities for learners and teachers to make learning independent, useful, sustainable and ever growing.

Blended learning gives learners and teachers an environment to learn and teach more effectively. Learners can select the best activities to suit their own pace, learning style and level, as well as time and place. Learners can be more independent and self-reliant in their own learning. They can also be more able to take decisions, think creatively and critically, investigate and explore as well as solve problems they face in learning and real life. Meanwhile, teachers can be facilitators, supervisors, assessors, organizers and managers of learning activities, and so should be creative and able to support learners and provide various learning materials in different formats.

Blended learning increases the options for greater quality and quantity of human interaction in a learning environment. Blended learning offers learners the opportunity “to be both together and apart. A community of learners can interact at any time and anywhere because of the benefits that computer-mediated educational tools provide. Blended learning provides a ‘good’ mix of technologies and interactions, resulting in a socially supported.


یادگیری تلفیقی به معنای ادغام محیط های یادگیری مختلف در یکدیگر است. یادگیری تلفیقی همچنین می تواند به معنای ترکیب روش ها، فنون یا منابع اطلاعاتی و به کار گیری آنها در یک محیط یادگیری معنی دار که به طور تعاملی و دو سویه است باشد. یادگیرندگان باید به منابع یادگیری متفاوتی دسترسی داشته باشند تا بتواند دانش و مهارت هایی را که آنها تحت سرپرستی و حمایت معلم در دورن و بیرون از کلاس به دست می آورند را به کار بگیرند. این رویکرد، آموزش چهره به چهره را با آموزش به وسیله کامپیوتر ترکیب می کند. این رویکرد همچنین اشاره به بهره گیری از فعالیت ها و علوم فناوری اطلاعات و ارتباطات با مساعدت استفاده از تکنولوژی های نوآورانه در استفاده از کامپیوتر و دیگر رسانه های الکتورنیکی در آموزش دارد. یادگیرندگان و معلمان به منظور بهبود بخشیدن به فرآیند یادگیری و تدریس، با یکدیگر همکاری می کنند. هدف نهایی یادگیری الکترونیک، فراهم کردن فرصت ها و تجارب یادگیری عملی و واقعی برای یادگیرندگان و معلمان با هدف ایجاد فرصت یادگیری مستقلانه، یادگیری سودمند و قابل تحمل و حتی فرآهم آوردن فرصت رشد و نمو برای یادگیرندگان است.

یادگیری تلفیقی برای یادگیرندگان و معلمان، یک محیط یادگیری و تدریس موثر تر را به بار می آورد. یادگیرندگان می توانند فعالیت هایی که متناسب با سرعت شخصی، سطح و سبک آنها در یادگیری است را انتخاب نمایند. یادگیرندگان در یادگیری خود می تواند مستقل تر و با اعتماد به نفس بیشتری عمل کنند. آنها همچنین می توانند در تصمیم گیری، تفکر خلاق و تفکر انتقادی توانا تر شوند و می تواند در زمینه حل مسائلی که در یادگیری و زندگی واقعی با آنها مواجه هستد، به تحقیق و اکتشاف بپردازند. در ضمن، معلم می تواند به عنوان یک تسهیل کننده، سرپرست، یا یک دستیار باشد که فعالیت های یادگیری را مدیریت و سازمان دهی می کند. معلم همچنین باید خلاق باشد و توانایی حمایت از یادگیرندگان را داشته باشد و مواد یادگیری متنوعی را در اشکال متفاوت برای فراگیران فراهم آورد.


یادگی تلفیقی، اختیارات افراد را به منظور ایجاد کمیت و کیفیت بیشتر در تعاملات انسانی در یک محیط یادگیری افزایش می دهد. یادگیری تلفیقی به یادگیرندگان فرصت هایی برای با هم بودن و در عین حال از هم مستقل بودن را به ارمغان می آورد. ابزار های آموزشی که به وسیله کامپیوتر مورد استفاده قرار می گیرند به علت امکانات و منافعی ای که به وجود می آورند، اجتماع یادگیرندگان می توانند در هر مکان و در هر زمانی با یکدیگر تعامل داشته باشند. یادگیری تلفیقی می تواند یک ترکیب خوب از تعاملات و تکنولوژی هایی ایجاد کند که نتیجه یک اجتماع مورد پشتیبانی قرار گرفته است.

شنبه، آبان ۰۲، ۱۳۸۸

نمونه هایی از مجلات لاتین در تکنولوژی آموزشی


Journal of Educational Technology & Society
http://www.ifets.info/

British Journal of Educational Technology
www.ingenta.com/journals/browse/bpl/bjet

Electronic Journal of e-Learning
http://www.ejel.org/

European Journal of Open and Distance Learning
http://www.eurodl.org/

Technological Horizons in Education
http://thejournal.com/Home.aspx

Journal of Educational Multimedia and Hypermedia
http://findarticles.com/p/articles/mi_hb1391/

Journal of Educational Technology Systems
http://www.salt.org/salt.asp?ss=l&pn=jets

Australasian Journal of Educational Technology
http://www.ascilite.org.au/ajet/ajet.html

International Journal of Mobile and Blended Learning
http://www.igi-global.com/journals/details.asp?id=7884

Journal of computers in mathematics and science teaching
http://www.aace.org/pubs/jcmst/

Journal of educational computing research
http://baywoodjournals.com/index.php/OJSl

شنبه، مهر ۲۵، ۱۳۸۸

تکنولوژی آموزشی در انزواء

یکی از دوستان در قسمت نظرات، سوالی مطرح کرده بود بدین مضمون که اگر ما بخواهیم مقالات خود را در مجلات معتبر در زمینه تکنولوژی آموزشی چاپ نماییم چه مجلات معتبری در این زمینه در ایران وجود دارد؟

متاسفانه در پاسخ به سوال این دوست گرامی باید بگویم که مجله ای در زمینه تکنولوژی آموزشی در ایران وجود ندارد. همان طور که می دانید تنها مجله ای که در ایران منحصرا مربوط به این رشته است همان مجله رشد تکنولوژی آموزشی است که شاید چاپ مقالات در این مجله از امتیاز چندان زیادی برخوردار نباشد.

با این اوصاف، واقعا جای تاسف دارد که در این رشته در ایران حتی یک مجله معتر علمی وجود ندارد. اگر ما ادعا می کنیم که رشته ای در ایران در حال پیشرفت است، پس باید نمود های خارجی و عینی این پیشرفت را نیز مشاهده کنیم. آیا واقعا این رشته ارزش این را ندارد که مجله ای به آن اختصاص دهیم؟ چاره این مشکل را می توان در کجا جست و جو کرد؟ مگر به غیر از این است که راه حل آن در دست من و شمای دانشجو و استاد این رشته است؟ تا حالا به این فکر کرده اید که این رشته در ایران چرا تا این حد در انزواء قرار دارد؟

در صورتی که مایل به تالیف مقاله در رشته تکنولوژی آموزشی هستید یک پیشنهاد بنده این است که شما می توانید مقالات خود را به صورت بین رشته ای (مثلا رابطه بین روانشناسی تربیتی و تکنولوژی آموزشی یا همپوشی های بین رشته برنامه درسی و تکنولوژی آموزشی) بنویسید و آن را به مجلاتی که به نوعی می تواند مرتبط با تکنولوژی آموزشی باشد بفرستید.

پیشنهاد دیگر بنده آن است که چنانچه در زمینه مقاله نویسی در تکنولوژی آموزشی مصمم هستید و اگر تبحر لازم را در زبان انگلیسی دارید، می توانید مقاله های تالیفی خود را به زبان لاتین ترجمه کنید و آن را برای مجلات انگلیسی زبان ارسال کنید. اما تا آنجا که بنده اطلاع دارم مجلات لاتین، مقالات نظری و تئوریک را به این راحتی ها قبول نمی کنند. اگر شما مقاله ای پژوهشی برای این مجلات ارسال نمایید امکان پذیرفته شدن آن بسیار بیشتر خواهد بود. برای آشنایی و دست رسی آسان تر به مجلات انگلیسی در رشته تکنولوژی آموزشی می توانید به قسمت فهرست منابع کتب لاتین در این رشته و همچنین کتاب هایی که به زبان فارسی برگردانده شده اند مراجعه کنید.

پنجشنبه، مهر ۱۶، ۱۳۸۸

چرا در آموزش آکادمیک دانشگاهها کاربرد تکنولوژی آموزشی را اغلب یا اکثر مواقع در نظام آموزش و پرورش می بینند؟

اگر دقت کرده باشید اکثر واحدهای درسی که در دانشگاه ارائه می شود، مربوط به آموزش و پرورش است. مثلا اقتصاد آموزش و پرورش، جامعه شناسی آموزش و پرورش، فلسفه آموزش و پرورش، تاریخ آموزش و پرورش و ...
حتی به ندرت به کاربرد تکنولوژی آموزشی در سیستم آموزشی دانشگاهها پرداخته می شود. قابل ذکر است مبحث مذکور در مورد آموزش بزرگسالان نیز کمتر به کار می رود. در حالی که تکنولوژی آموزشی در جاهای زیادی می تواند به کار رود، مثل مراکز صنعتی، مراکز نظامی و ... اما در آموزش آکادمیک این رشته، هیچ واحد درسی مجزایی برای این موارد در نظر گرفته نشده است. در واقع در حال حاضر واحدهای درسی رشته تکنولوژی آموزشی کلیشه ای شده است و فقط در همان حیطه ی آموزش و پرورش به آن پرداخته می شود.
با این توضیحات به نظر می رسد که این رشته باید در همه زمینه ها گسترش یابد.

شنبه، مهر ۱۱، ۱۳۸۸

شبیه سازی آموزشی (Instructional Simulation)

Simulations of one form or another have been used since the early 1900s as a method for training or training. The United Stated Defense Modeling and Simulation Coordination Office identify three main types of simulation: live, virtual, and constructive. Live and virtual simulations are primarily used for training purposes, whereas a constructive simulation is used to predict outcomes like war gaming behavior. Each of these types is based on some reality and is intended to provide the user with a experience without the danger, expense, or complexity of real life.


An instructional simulation, also called an educational simulation, is a simulation of some type of reality (system or environment) but which also includes instructional elements that help a learner explore, navigate or obtain more information about that system or environment that cannot generally be acquired from mere experimentation. Instructional simulations are typically goal oriented and focus learners on specific facts, concepts, or applications of the system or environment. Today, most universities make life-long learning possible by offering a virtual learning environment (VLE). Not only can users access learning at different times in their lives, but they can also immerse themselves in learning without physically moving to a learning facility, or interact face to face with an instructor in real time.

.

شبیه سازی ها یکی از انواع روش های آموزشی است که از اوایل سال های 1900 میلادی به عنوان روشی برای کار آموزی مورد استفاده قرار گرفته است. دفتر هماهنگی شبیه سازی و الگو سازی امور دفاعی ایالت منحده آمریکا سه نوع مهم شبیه سازی را بدین شرح تعیین می کند: شبیه سازی زنده، شبیه سازی مجازی و شبیه سازی ساختنی. از شبیه سازی های زنده و شبیه سازی های مجازی عمدتا برای اهداف کارآموزی استفاده می شود؛ در حالی که شبیه سازی ساختنی برای پیش بینی پیامد های آموزشی از قبیل رفتار هایی که در هنگام بازی های جنگی مورد استفاده قرار می گیرد، به کار می رود. هر یک از این سه نوع شبیه سازی مبتنی بر یک حقیقت واحد هستند و بدین منظور استفاده می شوند که برای یادگیرنده امکان دست رسی به تجارب یادگیری بدون خطر، بدون هزینه یا پیچیدگی زندگی واقعی را فراهم کنند.


یک شبیه سازی آموزشی همچنین می تواند یک شبیه سازی پرورشی نیز نام گذاری شود، که یک شبیه سازی از همان نوع واقعی (سیستم یا محیط) است. اما علاوه بر آن، شبیه سازی آموزشی شامل عناصر آموزشی است که به یادگیرنده برای کشف، هدایت یا کسب اطلاعات بیشتر درباره آن سیستم یا محیط کمک می کند؛ آن اطلاعاتی که به طور کلی نمی تواند از طریق تجارب دیگر کسب شود. شبیه سازی های آموزشی یکی از روش های آموزشی هدف محور هستند که بر روی یادگیرندگانی تمرکز می کند که از لحاظ استفاده از آن سیستم یا محیط با یکدیگر تفاوت هایی دارند. امروزه، بسیاری از دانشگاه ها امکان یادگیری مادام العمر را از ارائه یک محیط یادگیری مجازی فراهم کرده اند. این محیط یادگیری مجازی علاوه بر اینکه به استفاده کنندگان امکان دسترسی به آموزش را در زمان های متفاوتی در طول عمر خودشان می د هد، بلکه همچنین آنها می توانند به یادگیری خود اد امه دهند، بدون آنکه برای کسب یادگیری یا ایجاد تعامل چهره به چهره با یک مربی نیاز به نقل و اتقالاتی داشته باشند.

جمعه، مهر ۱۰، ۱۳۸۸

عناوین دروس دروه دکتری تکنولوژی آموزشی دانشگاه علامه طباطبایی

آموزش از راه دور با تاکید بر آموزش الکترونیک

طراحی تولید چند رسانه ای های آموزشی

طراحی آموزشی مبتنی بر وب

طراحی محیط ها و تجارب یادگیری

شبیه سازی و بازی های آموزشی

کاربرد روش های تحقیق در زمینه های تکنولوژی آموزشی

کاربرد تکنولوژی آموزشی در آموزش ویژه

سمینار در مورد آخرین مباحث تکنولوژی آموزشی

کارورزی در تکنولوژی آموزشی